kpr. Karol Konstanty Jaworski (1917-1999)
mechanik lotniczy
Teodor Kawecki urodził się 9 grudnia 1905 r. w Poddębicach, jako syn obywatela ziemskiego Jana i Zofii z Pawłowskich.
Ukończył szkołę realną im. Adama Mickiewicza w Łęczycy i w 1929 r. odbył kurs podstawowy w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Poznaniu. Następnie przeszedł uzupełniające szkolenie w Dęblinie w plutonie technicznym. Po zwolnieniu z wojska podjął studia na Politechnice Warszawskiej, jednak przerywał je z powodu braku środków finansowych. W latach 1930-31 odbywał ćwiczenia rezerwy w 1 Pułku Lotniczym w Warszawie, gdzie z dniem 1 stycznia 1932 r. otrzymał stopień podporucznika rezerwy.
W latach trzydziestych pracował jako instruktor Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, a od 1938 r. pełnił funkcję dyrektora Biura Warszawskiego Okręgu Wojewódzkiego tej organizacji.
Z chwilą ogłoszenia mobilizacji alarmowej w nocy 23/24 sierpnia 1939 r. bazę 1 Pułku Lotniczego przemianowano na Bazę Lotniczą nr 1 Warszawa-Okęcie. Do tej bazy otrzymał przydział mobilizacyjny ppor. Teodor Kawecki. Już 2 września rano nad lotniskiem Okęcie pojawiły się niemieckie samoloty rozpoznawcze, o godzinie 10 nastąpiło na szczęście nieskuteczne pierwszy bombardowanie wykonane przez 18 niemieckich samolotów, po południu wróg ponowił atak 12 maszynami.
Jednak atak 54 niemieckich bombowców w dniu następnym był skuteczny, były duże straty w wyposażenia lotniska oraz bolesne straty w ludziach: zginęło pięciu z obsługi parku lotniczego, kilkudziesięciu było rannych w tym komendant bazy mjr pil. Tadeusz Kurdziela. Ataki niemieckie powtórzyły się podczas jednego z nich obronie przeciwlotniczej lotniska udało się zestrzelić bombowiec He-111, a drugi poważnie uszkodzić. Wkrótce potem nastąpiła nieunikniona ewakuacja na kresy wschodnie w rejon m. Brody.
W dniu 16 września kolumny bazy poruszały się trasą Wiśniowie-Zbaraż – Tarnopol – Buczacz. Nie dotarły do Buczacza, bowiem w granice Rzeczypospolitej wkroczyły wojska Armii Czerwonej. Kolumna Bazy Lotniczej nr 1 wyruszyła w dalszą drogę, chcąc wyprzedzić oddziały sowieckie i przejść do Rumunii. Kolumna poruszała się marszem ubezpieczonym. Przed Darchowem kolumna została zatrzymana przez oddziały sowiecki. W czasie wymiany ognia poległo kilku lotników. Sowieccy żołnierze wezwali do poddania się. Personel bazy rozproszył się. Część lotników, w tym ppor. Teodor Kawecki, pod wsią Trembowla dostała się w ręce sowieckie. Innym udało się przekroczyć most graniczny z Rumunią w Śniatyniu.
Podporucznik Teodor Kawecki jako jeniec wojenny został osadzony w obozie w Kozielsku, wiosną 1940 r. został zamordowany w Katyniu (lista NKWD nr 029/5 z 13.04.1940 r.). W 1943 r. został ekshumowany z dołu śmierci i przeniesiony do wspólnej mogiły, zidentyfikowany pod nr PCK/AM/02820.
Teodor Kawecki był żonaty i miał synów Macieja i Andrzeja.
Odznaczony był Złotym Krzyżem Zasługi
